ESN-voorjaarsdag 30 maart 2019
De ESN-voorjaarsdag 2019 was een kleurrijke dag met veel nieuwe deelnemers. En iedereen kon kennismaken met ons nieuwe secretaristeam, Rianne en Gerben. Centraal stonden oefeningen om bewust te leven en niet in een gefixeerde cirkel rond te draaien. De basis van de oefeningen waren 3 kleuren:
- Rood, ons ego is er altijd als automatische fixatie van aandacht
- Groen staat voor groei en ontwikkeling
- Blauw is het transcendente; van buiten/van boven ons ego
In de 1e oefening ging iedereen aan de slag met zijn eigen (super)ego. Hendrik Jan Dekker liet ons in deze rode oefening zien, dat we vanuit ons ego worden opgejaagd. Dat gebeurt aan de hand van een fixatie; een denkbeeld dat we hebben ontwikkeld en waaraan emoties zijn verbonden. De vraag van deze oefening was: “Hoe drijft mijn ego mij voort?”
“Deze ESN-dag? Mooi om met kleuren te werken, doet meer dan woorden. Een hele voedende dag. Een hele ‘groene’ dag. Een mooie manier om bij jezelf thuis te komen”.
Het enneagram nodigt uit tot groei/ontwikkeling. Willen we zicht krijgen op wat ons raakt, verlamt, verhardt, dan moeten we durven kijken naar de drijfveer die leidt tot ons getoonde gedrag. Want daar gaat groei over. Bewust worden, inzicht krijgen. ‘Ons ego niet meer automatisch volgen, maar leren waarnemen, leren bevragen’ zijn wezenlijke groeistappen. Corry Wattez nam ons mee in de groene oefening: “Hoe kan ik mezelf ‘wakker’ waarnemen?”
De kerngedachte van blauw is dat ik op de verkeerde plaats zoek naar de sleutel van mijn essentie, mijn bestemming, mijn bevrijding en vervulling. En dat deze denkfout de bron is van al mijn ontevredenheid, leegte en stress. Of juist van mijn voldaanheid, egoïsme en narcisme. Als we het blauw betreden, zijn er geen begrippen als ‘zelf, ik, ego, doen, begrijpen, conceptualiseren’. Die begrippen horen bij het rood en het groen. Met het blauw betreden we de stilte, het transcendente (buiten en boven het ego) en numineuze (buitenredelijke). Chris Stroo liet ons ervaren dat het blauw naar je toe komt, de plek waar je thuishoort, non dualistisch (je valt ermee samen), waar ‘zelf en ik’ niet meer voorkomen.
Ik draai altijd in het rood,
maar ik hoor in blauw
en groen is de weg.
Benieuwd naar het hele verhaal? Download de handout.